ຄືນນີ້ ເດິກດຶນຂ້ອນ………………….ນອນຢູ່ກາງດົງ
ຫຼັງເປ້ຖົງເອິກມີປືນ…………………..ກອດຢືນອີງໄມ້
ແສງໄຟຄືເດືອນແລະດາວເທິງຟ້າ……ສ່ອງລົງມາພໍພູມພູ່
ຢູ່ຊາຍແດນແຫ່ງນີ້……………………ມາແລ້ວໜຶ່ງປີ
ຊາຍແດນລາວເຂດນີ້…………………ຍັງຫ່າງຄວາມຈະເລີນ
ມີເງິນ ກໍບໍ່ມີຄວາມໝາຍ………………ບໍ່ມີບ່ອນຊື້
ມືຖືມີເສຍລ້າ……………………………ຖືໄປມາພໍເປັນໝູ່
ຢູ່ປ່າເຫງົາຄິດຮອດນ້ອງ……………….ພໍໄດ້ເປີດແຍງ
ອາກາດໜາວຂ້ອນແຈ້ງ………………..ແຖມມີໝອກໂຮຍຮຳ
ມືກຳປືນຈົນແຂງ……………………….ສັ່ນເສັນບາງຄັ້ງ
ແຕ່ຈິດໃຈຍັງສູ້…………………………ອຸດົມການບໍ່ໄຫວຫວັ່ນ
ຄິດຫຼາຍ ບາງຄືນຝັນກັບບ້ານ…………ໄປຢາມຢ້ຽມຄອບຄົວ
20 ມັງກອນປີນີ້……………………….ຄືຊິບໍ່ໄດ້ກັບຄືຝັນ ສາແລ້ວ
ພາລະມັນມີຫຼາຍ……………………….ຖືກຢາມເກືອບທຸກມື້
ທະຫານບໍ່ໄດ້ຄືຊາວບ້ານ……………….ຫຼືພະນັກງານຂະແໜງອື່ນ
ບໍ່ວ່າເວັນຫຼືຄືນ ຂັ້ນເທິງຍື່ນວຽກໃຫ້…..ຈຳຕ້ອງເຮັດຕາມ
ຍາມນີ້ ນ້ອງຜູ້ເນົາຢູ່ບ້ານ……………….ຄືຊິຫຼັບສະບາຍດີ ແລ້ວນໍ?
ມີຜ້າຫົ່ມໂຕໂຕໜາ………………………ປົກນອນຈຳແຈ້ງ
ສາທຸແມ໋ ຂໍໃຫ້ມີ ສັນຍານ ແຮງມາຕ້ອງ…..ສົ່ງຄວາມໃນໃຈໃຫ້ນ້ອງອ່ານ
ຫົວໃຈອ້າຍຄືຊິຊື່ນບານ ປານວ່າໄດ້ເລື່ອນຊັ້ນ.. ຕຳແໜ່ງພ້ອມໂລດບາດດຽວ ພຸ້ນແລ້ວ.
ແນະນຳອ່ານ
