ປະສົບການຊີວິດ

ຫຼັງຈາກແຕ່ງດອງ ຄວາມຫວັງຂອງຜູ້ເປັນພໍ່ເປັນແມ່ກໍຄືຢາກມີລູກ. ລູກເປັນອົງປະກອບໜຶ່ງຂອງຄອບຄົວ ເພາະຄຳວ່າຄອບຄົວທີ່ສົມບູນນັ້ນຈະຕ້ອງມີພໍ່ ແມ່ ແລະ ລູກ.  ການມີລູກບໍ່ພຽງຈະເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວມີຄວາມອົບອຸ່ນ ແລະ ມີແວ່ນແຍງເທົ່ານັ້ນ ຍັງເຮັດໃຫ້ຄວາມຮັກລະຫວ່າງພໍ່ແມ່ມີຄວາມເລິກຊຶ້ງ ແລະ ໝັ້ນຄົງຫຼາຍກວ່າເກົ່າ.  ເພິ່ນຍັງວ່າລູກຄື ພະຍານຮັກຂອງຄູ່ຊີວິດ.  ລູກຄືຄວາມຫວັງ ແລະ ຄວາມສຸກຂອງພໍ່ແມ່ໃນປະຈຸບັນ ແລະ ອະນາຄົດ. ລູກອາດຈະຮູ້ ຫຼື ເຫັນມາກ່ອນແລ້ວ ພໍ່ແມ່ຫລາຍຄົນມີຄວາມສຸກຍ້ອນລູກ ໄດ້ເພິ່ງພາອາໄສລູກຍາມເຖົ້າແກ່ຊະລາ. ແຕ່ກໍມີພໍ່ແມ່ຫຼາຍຄົນມີ ຄວາມທຸກ ຍ້ອນລູກ. ດ້ວຍເຫດນີ້ ຈິ່ງເວົ້າໄດ້ວ່າ ລູກເປັນທັງຄວາມສຸກ ແລະ ຄວາມທຸກຂອງພໍ່ແມ່ ເຊິ່ງຂື້ນແລ້ວແຕ່ສະຖານະການ. ການທີ່ພໍ່ເວົ້າແນວນີ້ ບໍ່ແມ່ນວ່າໂຕເອງເປັນພໍ່ດອກ ເພາະວ່າມື້ໜຶ່ງລູກກໍຈະກາຍເປັນພໍ່ ຫຼື ເປັນແມ່ເຊັ່ນດຽວກັນ. ຄວາມທຸກ ຂອງພໍ່ແມ່ພຣະພຸດທະອົງຕັດໄວ້ມີ 3 ປະການ: ທຸກຍ້ອນບໍ່ມີລູກ, ທຸກຍ້ອນລູກຕາຍ ແລະ ທຸກຍ້ອນລູກເປັນຄົນຊົ່ວ.

ຄົນເຮົາເກີດມາຄືບໍ່ມີໃຜດອກຊິບໍ່ຢາກມີ ຄວາມສຸກ. ທຸກຄົນລ້ວນແຕ່ຕ້ອງການຄວາມສຸກຄືກັນໝົດ ບໍ່ວ່າຜູ້ນັ້ນຈະຢູ່ໃນໄວອາຍຸ ຫຼື ຖານະໃດ. ຄວາມສຸກເປັນສິ່ງທີ່ຄົນເຮົາປາດຖະໜາ ແລະ ຕ້ອງການຫຼາຍທີ່ສຸກໃນຊີວິດ. ຄົນເຮົາເຮັດທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງໃນສູ່ມື້ນີ້ກໍຫວັງເພື່ອໃຫ້ຕົນເອງມີຄວາມສຸກ ເຖິງແມ່ນວ່າການກະທຳນັ້ນລາງເທື່ອເຮົາຮູ້ດີຢູ່ວ່າມັນຜິດສີລະທຳ ກົດໝາຍ ແລະ ສ້າງຄວາມເດືອດຮ້ອນໃຫ້ຜູ້ອື່ນ ແຕ່ເຮົາກໍຍັງເຮັດ. ເຮົາບໍ່ຜິດດອກທີ່ຢາກມີຄວາມສຸກ ແລະ ທຸກຄົນກໍມີສິດໄດ້ຮັບຄວາມສຸກເທົ່າທຽມກັນໝົດ ບໍ່ວ່າລວຍ ຫຼື ຈົນກໍຕາມ. ເຮົາເຄີຍຄິດ ຫຼື ເຄີຍຖາມຕົນເອງບໍວ່າ ຄວາມສຸກຂອງເຮົາແມ່ນຫຍັງ? ແນ່ນອນຖ້າເຮົາລອງໄປຖາມຄົນຮ້ອຍຄົນ ກໍອາດຈະໄດ້ຄຳຕອບຕ່າງກັນເຖິງຮ້ອຍຄຳຕອບ ຫຼື ຖ້າໄດ້ຄຳຕອບຄືກັນກໍອາດຈະແຕກຕ່າງກັນຢູ່ທີ່ລະດັບ. ຄັນຊັ້ນ, ຄວາມສຸກຂອງເຮົາຄືຫຍັງແທ້?

ຫລັງຈາກເລີກຮຽນ ຂ້ອຍຮີບຟ້າວກັບມາຫໍພັກເພື່ອເອົາຂອງກິນຈາກ ຕູ້ເຢັນ ມາຄົວກິນ ເພາະໃກ້ຈະຮອດ 12 ໂມງເຄິ່ງແລ້ວ. ມື້ນັ້ນອາຈານສອນກາຍເວລາໄປຫຼາຍ ເຊິ່ງປົກກະຕິເວລານັ້ນກິນເຂົ້າທ່ຽງແລ້ວ ແລະ ນອນພັກຜ່ອນເພື່ອເອົາແຮງໄວ້ໄປຕີດອກປີກໄກ່ຍາມຕອນແລງ. ຂ້າພະເຈົ້າຂະນຸກຂະນຸຍຄົວກິນຢູ່ໃນເຮືອນຄົວຂອງຫໍພັກລວມຢູ່ຜູ້ດຽວ ຍ້ອນວ່າໝູ່ນັກຮຽນຈຸອື່ນເຂົາກິນເຂົ້າ ແລະ ໜີໄປນອນໝົດແລ້ວ. ພໍດີອ້າຍສົມຊາຍເຂົ້າມາຫ້ອງຄົວເພື່ອແຕ່ງກິນຊ່ວຍ. ອ້າຍສົມຊາຍ ໂດຍອາຍຸແລ້ວເພິ່ນກໍລື່ນຂ້ອຍຫຼາຍປີ ແລະ ແຖມຍັງເປັນຫົວໜ້ານຳອີກ ແຕ່ເລື່ອງແຕ່ງຢູ່ຄົວກິນເພິ່ນກໍມາເຮັດຊ່ວຍທຸກຄັ້ງ ໂດຍບໍ່ເອົາປຽບລູກນ້ອງວ່າຊັ້ນສາ.

ຫຼາຍຄົນຄິດວ່າ “ການຍ່າງເຂົ້າສູ່ປະຕູວິວາ” ຄືຄວາມສຳເລັດ ແລະ ຄວາມສົມຫວັງໃນຄວາມຮັກຂອງຄູ່ບ່າວສາວ ເພາະວ່າກວ່າຈະມາເຖິງມື້ນີ້ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຜ່ານຜ່າອຸປະສັກນາໆປະການ. ຊີວິດຮັກຕອນເປັນບ່າວສາວ ເວລາເລີ່ມຮັກກັນໃໝ່ໆ ທັງສອງກໍພະຍາຍາມສະແດງບົດບາດຂອງຕົນໃຫ້ດີທີ່ສຸດ ເພື່ອໃຫ້ພາບພົດອອກມາຖືກອົກຖືກໃຈຂອງກັນແລະກັນ. ເຄື່ອງນຸ່ງແນວໃດງາມ, ເຄື່ອງສຳອາງແນວໃດຄັກ ກໍພາກັນຊື້ມາໃຊ້ໂດຍບໍ່ສົນລາຄາ ໃນຂະນະດຽວກັນ ຄຳເວົ້າຄຳວ່າຕ່າງໆລ້ວນແຕ່ຖືກໄຕ່ຕອງດີແລ້ວກ່ອນເວົ້າ. ຕະຫຼອດເວລາດັ່ງກ່າວ ເກືອບວ່າບໍ່ເຄີຍຍິນຄຳຫຍາບຄາຍຈາກປາກຂອງຄົນຮັກ.