ຖ້າມີຄົນມາບອກເຈົ້າວ່າ ມີສູດເດັດທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ຄົນເຮົາສາມາດເວົ້າພາສາອັງກິດໄດ້ພາຍໃນຊົ່ວຂ້າມຄືນ ໂດຍທີ່ເຈົ້າບໍ່ຕ້ອງອອກແຮງເລີຍນັ້ນ ເຈົ້າຈະຊື້ສູດເດັດດັ່ງກ່າວບໍ? ຂ້ອຍຄິດວ່າ ເຈົ້າຍອມທຸມໝົດຕົວແນ່ນອນ. ແຕ່ວ່າເສຍໃຈນຳເດີ ບໍ່ມີດອກສູດປະຕິຫານແບບນັ້ນ ນອກຈາກເຈົ້າຈະຖືກຕົວະຫຼາຍກວ່າ ເພາະມັນຝືນທຳມະຊາດ. ຄົນຢາກເກັ່ງພາສາອັງກິດ ກໍບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບຄົນຢາກລວຍ ມີແຕ່ຊອກຫາທາງລັດ ແຕ່ບໍ່ລົງມື.
ການຕັດສິນໃຈ ມີຄວາມສຳຄັນໃນທຸກໆວຽກງານ ນັບແຕ່ນ້ອຍຫາໃຫຍ່ ສຳຄັນເຖິງສຳຄັນທີ່ສຸດ. ຍິ່ງວຽກສຳຄັນ ແລະ ມີຄວາມສ່ຽງຫຼາຍປານໃດ ຜູ້ຕັດສິນໃຈຈະຕ້ອງຄິດໃຫ້ຮອບຄອບ ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມຜິດພາດ ຫຼື ເສຍໂອກາດ. ຍ້ອນມີຄວາມສຳຄັນຄືຈັ່ງຊັ້ນ ຕັ້ງແຕ່ອະດີດຈົນເຖິງປະຈຸບັນ ນັກວິຊິການ ແລະ ນັກທິດສະດີຫຼາຍທ່ານ ຈິ່ງພະຍາຍາມຄົ້ນຄວ້າທິດສະດີດັ່ງກ່າວ ແລ້ວນຳສະເໜີທິດສະດີຂອງຕົນອອກສູ່ສັງຄົມຢ່າງກວ້າງຂວາງ.
Simple sentence ແປວາ່ ປະໂຫຍກທຳມະດາ ເຊິ່ງມີກິລິຍາ ຫຼື ຄຳກຳມະຫຼັກພຽງຕົວດຽວ (Main verb) ຫຼື ມີອະນຸປະໂຫຍກເອກະລາດດຽວ (Independence clause ຫຼື Main clause). ລອງສຶກສາເບິ່ງໂຄງສ້າງຂອງປະໂຫຍກລຸ່ມນີ້:
Writing skill ທັກສະການຂຽນ ເປັນໜຶ່ງໃນທັກສະທີ່ສຳຄັນໃນພາສາອັງກິດ. ຫລາຍຄົນເວົ້າໄດ້ ເວົ້າເກັ່ງ ແຕ່ຂຽນບໍ່ເປັນ ກໍຄືບໍ່ຖືກຫລັກໄວຍາກອນຂອງພາສາອັງກິດ. ດ້ວຍເຫດນີ້ການພັດທະນາທັກສະການຂຽນຈິ່ງເປັນສິ່ງຈຳເປັນສຳລັບທຸກຄົນ ໂດຍສະເພາະຜູ້ທີ່ເຮັດວຽກວິຊາການຂີດຂຽນ. ການເລີ່ມຕົ້ນຝຶກຫັດທີ່ດີກໍຄືຮຽນຂຽນປະໂຫຍກຖືກຕ້ອງສາກ່ອນ ຫລາຍ sentence ຈິ່ງເປັນ paragraph ຫລາຍ paragraph ຈິ່ງເປັນ essay.
Reading Techniques (ວິທີອ່ານ) ເປັນສິ່ງຈຳເປັນໃນຊີວິດປະຈຳວັນເປັນຕົ້ນໜັງສືພີມ, ວາລະສານ ຫລືການສອບເສັງຂັ້ນຕ່າງໆ ຍັງບໍ່ທັນເວົ້າເຖິງການອ່ານໃນເອກະສານທາງການ. ທັກສະການອ່ານນັ້ນຄົນລາວເຮົາກໍມີວິທີຂອງແຕກຕ່າງກັນ ແຕ່ໃນພາສາອັງກິດເພິ່ນສະຫລຸບເປັນຫລັກການພື້ນຖານຄັກແນ່ 2 ວິທີຄື: Skimming ແລະ Scanning.
ການຮຽນພາສາອັງກິດທີ່ດີ ຈະຕ້ອງຮຽນ 4 ທັກສະໄປພ້ອມກັນຄື: Listening, Speaking, Reading ແລະ Writing. ພວກເຮົາຈະເນັ້ນແຕ່ທັກສະໃດໜຶ່ງບໍ່ໄດ້ ເພາະທຸກທັກສະລ້ວນແຕ່ມີຄວາມຈຳເປັນເຊັ່ນດຽວກັນ. ຄົນສ່ວນຫຼາຍມັກຮຽນພາສາອັງກິດຕາມປື້ມຕຳລາ ແລ້ວກໍຈົດຄຳສັບອອກມາເລົ່າ ແລ້ວກໍຮຽນໄວຍາກອນເປັນສ່ວນຫຼາຍ ຈົນເຮັດໃຫ້ຜູ້ກ່ຽວບໍ່ກ້າເວົ້າພາສາອັງກິດ ເພາະຢ້ານແຕ່ຜິດຫຼັກໄວຍາກອນ. ວິທີຮຽນແບບນັ້ນຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ຮຽນຟັງບໍ່ໄດ້ ແລະ ເວົ້າບໍ່ເປັນ ເມື່ອພົບກັບສະຖານະການຕົວຈິງ.
ຖ້າ “ຊີວິດ” ປຽບດັ່ງລະຄອນເລື່ອງໜຶ່ງຄືກັບຫລາຍຄົນເວົ້າ. ຊີວິດກໍຕ້ອງມີຫລາຍສາກຄືກັບລະຄອນ. ນັບແຕ່ຮູ້ຄວາມຄົນມາຈົນຮອດເວລານີ້ ພວກເຮົາໄດ້ຜ່ານເຫດການຊີວິດນາໆປະການ. ບາງຄັ້ງກໍເບີກບານມ່ວນຊື່ນ, ສົມຫວັງ, ປະສົບຜົນສຳເລັດ… ລວມແລ້ວກໍຄືມີ ຄວາມສຸກ ແຕ່ບາງຄັ້ງກໍໂສກເສົ້າ, ເສຍໃຈ, ຜິດຫວັງ, ຄັບແຄ້ນໃຈ… ກາຍເປັນ ຄວາມທຸກ. ຖ້າເອົາເຫດການເຫລົ່ານີ້ໄປທຽບໃສ່ລະຄອນກໍບໍ່ຕ່າງກັນຫລາຍ ຕົວລະຄອນສະແດງບົດບາດໄປຕາມບົດຂອງຜູ້ກຳກັບ ແຕ່ຊີວິດຄົນສະແດງໄປຕາມຜົນຂອງກຳ ຄືການກະທຳຂອງຕົວລະຄອນເອງ.
